γνήσιος

Ετυμολογία

γνήσιος < γένος

επίθετο

γνήσιος, -α, -ο

1. που δεν έχει υποστεί νοηθεία, που δεν έχει προσμείξεις, δηλαδή είναι όπως εξ αρχής γεννήθηκε
2. που προέρχεται από νόμιμη σχέση

Το επίθετο αυτό το χρησιμοποιούμε για να τονίσουμε ότι κάτι δεν είναι ψεύτικο και ότι έχει αληθινή σχέση με κάποιο άλλο στοιχείο, π.χ. ότι ο Χριστός είναι γνήσιος Υιός του Θεού και όχι ψεύτικος ή κάποιος που υποκρίνεται. Κι εμείς, οι Χριστιανοί, πρέπει να είμαστε γνήσια τέκνα του Θεού, χωρίς να πιστεύουμε δηλαδή σε θεωρίες που αντιβαίνουν στο θέλημα του Θεού.