Το παράδοξο του μήκους

Και οι δύο όμως παραπάνω υπολογισμοί δεν είναι σωστοί όσον αφορά την αληθινή μέτρηση της απόστασης που θα κάνει κάποιος για να φτάσει στη Θεσσαλονίκη, διότι το σημείο από το οποίο έχει γίνει η μέτρηση ίσως να μην είναι το σημείο από το οποίο θα εκκινήσει κάποιος. Το σημείο στο οποίο καταλήγει η μέτρηση ίσως δεν είναι το σημείο στο οποίο θα αφιχθεί. Το αεροπλάνο για να απογειωθεί και προσγειωθεί θα καλύψει επιπλέον αποστάσεις που αυξάνουν -πρακτικά- την απόσταση μεταξύ των δύο σημείων γιατί η κίνηση ποτέ δεν είναι απολύτως ευθύγραμμη.

Κατ’ ουσίαν με τον τρόπο που υπολογίζουμε την απόσταση, μόνο ο Θεός, η Παναγία, οι ασώματοι άγγελοι, ή οι άγιοι κατά χάριν μπορούν να την διανύσουν.

Προτού λοιπόν κατασκευαστούν τα αεροπλάνα και έχουμε μετακινήσεις δια αέρος, όπου δεν υπάρχουν εμπόδια, ούτε ανωμαλίες όπως στο έδαφος, τη μέτρηση των αποστάσεων την αντιλαμβάνονταν οι άνθρωποι πολύ διαφορετικά. Το ίδιο συνέβη και όταν φτάσαμε στο σημείο να μπορούσε με πιο μεγάλη ακρίβεια να υπολογίζουμε αποκλίσεις λόγω του αναγλύφου και της καμπυλότητας της γης. Διότι η ευθεία πάνω σε μια σφαιρική επιφάνεια είναι καμπύλη και όχι ευθεία!