Ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδος

Ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδος ή Ύμνος εις την Ελευθερίαν, όπως λέγεται το ποίημα του Διονυσίου Σολωμού απ’ όπου έχουν παρθεί οι στίχοι του εθνικού μας ύμνου ανήκει κι αυτός στο είδος των εμβατηρίων, τα οποία μάθαμε, όσον αφορά τη μουσική του, αν και δεν έχει γραφεί με σκοπό τέτοιο· να είναι, δηλαδή, εμβατήριο του στρατού.

Τον Εθνικό Ύμνο της Ελλάδας αποτελούν οι δύο πρώτες στροφές του ποιήματος «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» (που αριθμεί 158 στροφές), το οποίο γράφτηκε τον Μάιο του 1823 στη Ζάκυνθο από τον ποιητή Διονύσιο Σολωμό. Το ποίημα δημοσιεύτηκε το 1825 στο Παρίσι από τον Claude Fauriel, στον δεύτερο τόμο των ελληνικών δημοτικών τραγουδιών.

Το 1829 ο Νικόλαος Μάντζαρος, κερκυραίος μουσικός και φίλος του Σολωμού, μελοποίησε για πρώτη φορά το ποίημα με βάση λαϊκά μοτίβα, για τετράφωνη ανδρική χορωδία, αλλά όχι ως εμβατήριο. Έκτοτε ο «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» ακουγόταν τακτικά σε εθνικές γιορτές.

Από το 1865, οι πρώτες 24 στροφές του «Ύμνου εις την Ελευθερίαν» καθιερώθηκαν ως ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδας και από αυτές μόνον οι δύο πρώτες άδονται (τραγουδιούνται) στις επίσημες ανακρούσεις του Ύμνου.

Στον εθνικό ύμνο δεν βαδίζουμε αλλά στεκόμαστε προσοχή, από σεβασμό προς όλους όσους έδωσαν το αίμα τους για την ελευθερία μας, γι’ αυτό και παρότι έχει μουσική εμβατηρίου, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως εμβατήριο.

Ο εθνικός ύμνος επίσης είναι άμεσα συνδεδεμένος με τη σημαία που είναι το σύμβολο όχι μόνο κυριαρχίας του κράτους της Ελλάδος αλλά και το σύμβολο που συμπυκνώνει τα πιστεύω μας και την πίστη μας στον Σωτήρα μας, Τριαδικό Θεό, του οποίου τρόπαιο και σύμβολο είναι ο αήττητος Σταυρός. Γι’ αυτό και πάντοτε η σημαία επαίρεται (γίνεται έπαρσής της) και υποστέλλεται (γίνεται υποστολή της) με την ανάκρουση του εθνικού ύμνου και με απόλυτο σεβασμό.

Τις ημέρες των εθνικών μας εορτών, στα κεντρικά σημεία των μεγάλων πόλεων, στις πλατείες, υπάρχουν κοντάρια τα οποία έχει υπ’ ευθύνη του ο στρατός και αποστέλλονται αγήματα από τις κοντινές στρατιωτικές μονάδες για να κάνουν έπαρση και υποστολή της σημαίας.

Στα σχολεία κανονικά γίνεται έπαρση της σημασίας την Δευτέρα το πρωί και υποστολή την Παρασκευή, λίγο πριν τη λήξη των μαθημάτων, οπότε και όλοι οι μαθητές άδουν τον εθνικό ύμνο.