Διαβάζουμε στο Ωρολόγιο στις 17 Ιανουαρίου:
Ἀντώνιος, ὁ τοῦ μοναστικοῦ βίου ἀρχηγός, ἐγεννήθη ἐν Αἰγύπτῳ τῷ 251 ἔτει ἐκ γονέων εὐσεβῶν. Ἀκούσας δέ ποτε τὴν ἐυαγγελικὴν φωνήν: Εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε, πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα, καὶ δὸς πτωχοῖς (Ματθαίου ιθ΄ 21), ἔβαλεν ἀμέσως αὐτὴν εἰς πρᾶξιν, καὶ πάντα ὄσα εἶχε διαμερίσας εἰς πένητας, καὶ πᾶσαν τύρβην τοῦ κόσμου φυγών, ἀνεχώρησεν εἰς τὴν ἔρημον. Οἱ ἐπὶ εἴκοσιν ἔτη κατὰ συνέχειαν ποικίλοι αὐτοῦ πειρασμοῖ εἰσίν ἀπίστευτοι· οἱ ἡμέρας καὶ νυκτὸς ἀσκητικοὶ αὐτοῦ ἀγῶνες, δι’ ὧν νεκρώσας τὰ σκιρτήματα τῶν παθῶν, ἔφθασεν εἰς τὸν βαθμὸν τῆς ἀπαθείας, ὑπερβαίνουσι τῆς πίστεως τοὺς ὄρους· καὶ τῶν ἐναρέτων αὐτοῦ πράξεων ἡ ἀκοὴ ἔσυρε τοσοῦτον πλῆθος πρὸς μίμησιν, ὥστε ἡ ἔρημος μετεμορφώθη εἰς πόλιν, ὑπαρχόντος αὐτοῦ καὶ πολιτάρχου, καὶ νομοθέτου, καὶ γυμνασιάρχου πάντων τῶν πολιτῶν τῆς νεοσυστάτου ταύτης πόλεως. Ἀλλὰ καὶ αὐταὶ τοῦ κόσμου αἱ πόλεις ἀπήλαυσαν τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ τὸν καρπόν. Διωκομένων τῶν χριστιανῶν καὶ θανατουμένων, ἐπὶ Μαξιμίνου, τῷ 312 ἔδραμεν εἰς βοήθειαν αὐτῶν καὶ παραμυθίαν. Ταραττομένης τῆς Ἐκκλησίας ὑπὸ τῶν ἀρειανῶν, κατέβη μετὰ ζήλου εἰς Ἀλεξάνδρειαν τῷ 335, καὶ ἠγωνίσατο κατ’ αὐτῶν ὑπὲρ τῆς ὀρθοδοξίας, ὅτε καὶ πολλοὺς τῶν ἀπίστων ἐπανήγαγεν εἰς Χριστὸν διὰ τῆς χάριτος τῶν ἑαυτοῦ λόγων. Καὶ οὔτω πολιτευσάμενος, καὶ γενόμενος τύπος ἀρετῆς καὶ κανὼν τῶν μοναζόντων ἐτελεύτησε τῇ 17ῃ Ἰανουαρίου τοῦ 356ου ἔτους, ζήσας τα πάντα ἔτη 105.
Κάνε την παρακάτω άσκηση και ανακάλυψε τι σημαίνουν
οι με έντονα γράμματα λέξεις στο κείμενο!
| εἰς πράξιν: στὴν πράξη, το έκανε πράξη |
| τύρβη: φασαρία, θόρυβος, βαβούρα |
| σκιρτήματα: τινάγματα, πετάγματα, χοροπηδήματα |
| απάθεια: η ελευθερία από τα πάθη, όταν η ψυχή γίνεται δυσκίνητη προς το κακό. |
| γυμνασιάρχης ο υπεύθυνος του γυμνασίου/γυμναστηρίου (όχι του σχολείου) |
| παραμυθία: η παρηγορία, η ανακούφιση |
| άρειανός: ο οπαδός του Αρείου, του πρώτου και μεγαλυτέρου αιρεσιάρχου |
Αλλάζοντας τη σειρά των λέξεων στα αρχαία κείμενα, δηλαδή τη σύνταξη, μπορείς να καταλάβεις καλύτερα το νόημα του κειμένους!
Ἀντώνιος, ὁ ἀρχηγός τοῦ μοναστικοῦ βίου, ἐγεννήθη ἐκ εὐσεβῶν γονέων ἐν Αἰγύπτῳ τῷ ἔτει 251. Ἀκούσας δέ τὴν ἐυαγγελικὴν φωνήν ποτε· Εἰ θέλεις εἶναι τέλειος, ὕπαγε, πώλησόν τὰ ὑπάρχοντά σου, καὶ δὸς πτωχοῖς, ἀμέσως αὐτὴν ἔβαλεν εἰς πρᾶξιν, καὶ πάντα ὄσα εἶχε διαμερίσας εἰς πένητας, καὶ φυγών πᾶσαν τύρβην τοῦ κόσμου, ἀνεχώρησεν εἰς τὴν ἔρημον. Οἱ ποικίλοι αὐτοῦ πειρασμοῖ κατὰ συνέχειαν ἐπὶ εἴκοσιν ἔτη εἰσίν ἀπίστευτοι· οἱ ἀσκητικοὶ ἀγῶνες αὐτοῦ ἡμέρας καὶ νυκτὸς, δι’ ὧν ἔφθασεν εἰς τὸν βαθμὸν τῆς ἀπαθείας νεκρώσας τὰ σκιρτήματα τῶν παθῶν, ὑπερβαίνουσι τοὺς ὄρους τῆς πίστεως· καὶ ἡ ἀκοὴ τῶν ἐναρέτων πράξεων αὐτοῦ ἔσυρε τοσοῦτον πλῆθος πρὸς μίμησιν, ὥστε ἡ ἔρημος μετεμορφώθη εἰς πόλιν, ὑπαρχόντος αὐτοῦ καὶ πολιτάρχου, καὶ νομοθέτου, καὶ γυμνασιάρχου πάντων τῶν πολιτῶν τῆς νεοσυστάτου ταύτης πόλεως. Ἀλλὰ καὶ αὐταὶ αἱ πόλεις τοῦ κόσμου ἀπήλαυσαν τὸν καρπόν τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ. Διωκομένων τῶν χριστιανῶν καὶ θανατουμένων ἐπὶ Μαξιμίνου τῷ 312 (ἔτει), ἔδραμεν εἰς βοήθειαν καὶ παραμυθίαν αὐτῶν. Ταραττομένης τῆς Ἐκκλησίας ὑπὸ τῶν ἀρειανῶν, κατέβη μετὰ ζήλου εἰς Ἀλεξάνδρειαν τῷ 335, καὶ ἠγωνίσατο ὑπὲρ τῆς ὀρθοδοξίας κατ’ αὐτῶν, ὅτε καὶ ἐπανήγαγεν εἰς Χριστὸν πολλοὺς τῶν ἀπίστων διὰ τῆς χάριτος τῶν λόγων ἑαυτοῦ. Καὶ οὔτω πολιτευσάμενος, καὶ γενόμενος τύπος ἀρετῆς καὶ κανὼν τῶν μοναζόντων ἐτελεύτησε τῇ 17ῃ Ἰανουαρίου τοῦ 356ου ἔτους, ζήσας 105 ἔτη τὰ πάντα.
| Ο Αντώνιος | ο αρχηγός | της μοναχικής ζωής | γεννήθηκε | από |
| Ἀντώνιος, | ὁ ἀρχηγός | τοῦ μοναστικοῦ βίου | ἐγεννήθη | ἐκ (ἐξ) |
| ευσεβείς γονείς | στην Αίγυπτο | το έτος 251. | Όταν άκουσε | τη φωνή του Ευαγγελίου |
| εὐσεβῶν γονέων | ἐν Αἰγύπτῳ | τῷ ἔτει 251. | Ἀκούσας δέ (αυτός που άκουσε) | τὴν ἐυαγγελικὴν φωνήν |
| κάποια μέρα: | Αν θέλεις να είσαι τέλειος, | πήγαινε | πούλησε τα πράγματά σου | και δώσ’ τα στους πτωχούς, |
| ποτέ· | Εἰ θέλεις τέλειος εἶναι | ὕπαγε (πάγω) | πώλησον τὰ ὑπάρχοντά σου | καὶ δὸς πτωχοῖς, |
| αμέσως | αυτή | την έκανε πράξη | και όλα | όσα είχε |
| ἀμέσως | αὐτὴν | ἔβαλεν εἰς πρᾶξιν | καὶ πάντα (πολλά, ουδέτερο) | ὄσα εἶχε, |
| τα διαμοίρασε | στους φτώχους | και αφού έφυγε | όλη | τη φασαρία |
| διαμερίσας | εἰς πένητας | καὶ φυγών | πᾶσαν (θηλυκό, μία) | τύρβην |
| του κόσμου, | έφυγε | στην έρημο. | Οι πολλοί και διαφορετικοί | πειρασμοί του |
| τοῦ κόσμου, | ἀνεχώρησεν | εἰς τὴν ἔρημον. | Οἱ ποικίλοι | πειρασμοῖ αὐτοῦ |
| συνεχόμενα (χωρίς διακοπή) | για είκοσι χρόνια | είναι | απίστευτοι· | οι ασκητικοί του αγώνες |
| κατὰ συνέχειαν | ἐπὶ εἴκοσιν ἔτη | εἰσίν (γ΄ πληθυντικό) | ἀπίστευτοι· | οἱ ἀσκητικοὶ ἀγῶνες αὐτοῦ |
| όλη τη μέρα και όλη τη νύκτα, | μέσα από τους οποίους έφτασε | στο σκαλοπάτι της απάθειας (του να μην επηρεάζεται από την αμαρτία) | έχοντας νεκρώσει | τα χοροπηδήματα των παθών, |
| ἡμέρας καὶ νυκτὸς, | δι’ ὧν ἔφθασεν | εἰς τὸν βαθμὸν τῆς ἀπαθείας | νεκρώσας | τὰ σκιρτήματα τῶν παθῶν |
| ξεπέρασαν | τα όρια της ανθρώπινης πίστης· | και το άκουσμα | των ενάρετων πράξεών του (δηλαδή, τις αρέτες που κατόρθωσε) | τράβηξε πάρα πολλούς ανθρώπους κοντά του |
| ὑπερβαίνουσι (γ΄πληθυντικός) | τοῦς ὄρους τῆς πίστεως· | καὶ ἡ ἀκοὴ | τῶν ἐναρέτων πράξεων αὐτοῦ | ἔσυρε τοσοῦτον πλῆθος |
| για να τον μιμηθούν (να κάνουν ό,τι κι εκείνος) | ώστε η έρημος | μεταμορφώθηκε | σε πόλη, | με αυτόν να βρίσκεται να είναι |
| πρὸς μίμησιν | ὥστε ἡ ἔρημος | μετεμορφώθη | εἰς πόλιν, | ὑπαρχόντος αὐτοῦ |
| αρχηγός της πολιτείας, | νομοθέτης | και αρχηγός των πνευματικών ασκήσεων | όλων των πολιτών | της πόλης |
| καὶ πολιτάρχου | καὶ νομοθέτου | καὶ γυμνασιάρχου (γυμνάσιο = γύμνασμα = άσκηση) | πάντων τῶν πολιτῶν | ταύτης πολεως |
| που ιδρύθηκε πρόσφατα. | Αλλά και αυτές | οι πόλεις του κόσμου (εκτός Αιγύπτου) | απόλαυσαν | τον καρπό |
| τῆς νεοσυστάτου (νέος + συστήνω). | Ἀλλὰ καὶ αὐταὶ | αἱ πόλεις τοῦ κόσμου | ἀπήλαυσαν | τὸν καρπόν |
| της αρετής του. | Όταν διώκονταν | οι χριστιανοί | και θανατώνονταν | όταν βασίλευε ο Μαξιμίνος |
| τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ. | Διωκομένων | τῶν χριστιανῶν | καὶ θανατουμένων | ἐπὶ Μαξιμίνου |
| το έτος 312, | έτρεξε | να τους βοηθήσει | και να τους παρηγορήσει. | Όταν ταρασσόταν |
| τῷ 312 (ἔτει), | ἔδραμεν | εἰς βοήθειαν | καὶ παραμυθίαν αὐτῶν. | Ταραττομένης |
| η Εκκλησία | από τους οπαδούς του Αρείου, | κατέβηκε | με πολύ ζήλο | στην Αλεξάνδρεια |
| τῆς Ἐκκλησίας | ὑπὸ τῶν ἀρειανῶν, | κατέβη | μετὰ ζήλου | εἰς Ἀλεξάνδρειαν |
| το έτος 335 | και αγωνίσθηκε | υπέ της ορθοδοξίας | εναντίον τους, | και τότε επανέφερε |
| τῷ 335, | καὶ ἠγωνίσατο | ὑπὲρ τῆς ὀρθοδοξίας | κατ’ αὐτῶν, | ὅτε καὶ ἐπανήγαγεν |
| στον Χριστό | πολλούς | από όσους δεν πίστευαν σωστά | μέσα από τη χάρη | που είχαν τα λόγια του. |
| εἰς Χριστὸν | πολλοὺς | τῶν ἀπίστων | διὰ τῆς χάριτος | τῶν λόγων ἑαυτοῦ. |
| Και αφού έτσι έζησε την ζωή του | και έγινε υπόδειγμα αρετής | και κανόνας (υπόδειγμα) | για τους μοναχούς | έφτασε στο τέλος της ζωής του |
| Καὶ οὔτω πολιτευσάμενος, | καὶ γενόμενος τύπος ἀρετῆς | καὶ κανὼν | τῶν μοναζόντων | ἐτελεύτησε |
| στις 17 Ιανουαρίου | του έτους 356, | έχοντας ζήσει συνολικά 105 χρόνια. | ||
| τῇ 17ῃ Ἰανουαρίου | τοῦ 356ου ἔτους | ζήσας τα πάντα ἔτη 105. |
Ας δούμε και τον βίο του Αγίου σε βίντεο, να δούμε
με εικόνες αυτά που διαβάσαμε: