Οι Αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τα γράμματα για αρίθμηση και ο τρόπος που συνέθεταν αριθμούς ήταν όπως και σήμερα, με μονάδες, δεκάδες, εκατοντάδες και χιλιάδες. Για αριθμούς παραπάνω από το 9999 χρησιμοποιούσαν συνδυασμούς με σύμβολα όπως τα διαλυτικά ¨ και την τελεία . ανάμεσα στα γράμματα που δήλωναν αριθμούς.
Ωστόσο, επειδή στα λειτουργικά κείμενα δεν χρειαζόμαστε παραπάνω από το 999 δεν θα ασχοληθούμε με αυτούς τους πολύ μεγάλους αριθμούς. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε και τις χιλιάδες ώστε να μπορείτε να αναγνωρίζετε τις γραμμένες με ελληνική αρίθμηση χρονολογίες σε κάποιες εικόνες.
Πάμε να δούμε τους ελληνικούς αριθμούς!
Γράμμα | Αξία | Γράμμα | Αξία | Γράμμα | Αξία | Γράμμα | Αξία | ||||
Α´ | 1 | Ι´ | 10 | Ρ´ | 100 | ͵Α | 1000 | ||||
Β´ | 2 | Κ´ | 20 | Σ´ | 200 | ͵Β | 2000 | ||||
Γ´ | 3 | Λ´ | 30 | Τ´ | 300 | ͵Γ | 3000 | ||||
Δ´ | 4 | Μ´ | 40 | Υ´ | 400 | ͵Δ | 4000 | ||||
Ε´ | 5 | Ν´ | 50 | Φ´ | 500 | ͵Ε | 5000 | ||||
Ϛ´ / ΣΤ´ | 6 | Ξ´ | 60 | Χ´ | 600 | ͵Ϛ | 6000 | ||||
Ζ´ | 7 | Ο´ | 70 | Ψ´ | 700 | ͵Ζ | 7000 | ||||
Η´ | 8 | Π´ | 80 | Ω´ | 800 | ͵Η | 8000 | ||||
Θ´ | 9 | Ϟ´ | 90 | Ϡ´ | 900 | ͵Θ | 9000 |
Αν ένας αριθμός είχε 4 ψηφία, τότε το πρώτο γράμμα συμβόλιζε τις χιλιάδες, το δεύτερο τις εκατοντάδες, το τρίτο τις δεκάδες και το τέταρτο τις μονάδες.
Ο τόνος μετά από ένα γράμμα ή συνδυασμό γραμμάτων σήμαινε
ότι δεν τα διαβάζουμε ως γράμματα αλλά ως αριθμούς.
Για τις χιλιάδες είναι υποχρεωτικός ο ‘τόνος‘ κάτω αριστερά από το γράμμα.