Ο Παναγιώτης λίγο διστακτικός και σαν να σήκωνε το χέρι του στον δάσκαλο, είπε προς τα παιδιά:
– Φίλοι μου, εγώ όπως σας είπα και προηγουμένως, δεν ξέρω πολλά για το πρόσωπο της Παναγίας, αλλά θα μπορούσα να διηγηθώ στη συντροφιά μας την ιστορία της γέννησης του Χριστού.
– Ναι, ναι, απάντησαν όλοι οι φίλοι με μία φωνή.
Η γέννηση του Χριστού έγινε με υπερφυσικό και πρωτοφανή τρόπο. O Ιωσήφ ως αρραβωνιαστικός της, όταν αντιλήφθηκε την εγκυμοσύνη της γυναίκας, εκτός γάμου, επειδή ήταν ενάρετος και αγαθός, δεν ήθελε να συνεχίσει να είναι μαζί της. Kαθώς έκανε αυτές τις σκέψεις, παρουσιάστηκε ένας άγγελος του Kυρίου στο όνειρό του και του είπε: «Ιωσήφ, απόγονε του Δαυίδ, μη δοκιμάσεις κανένα δισταγμό και φόβο να έχεις μαζί σου στο σπίτι σου τη Μαρία, γιατί εκείνο που γεννήθηκε μέσα της προέρχεται από δημιουργική επενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Θα γεννήσει υιό και εσύ που αναγνωρίζεσαι ως προστάτης και πατέρας του, θα του δώσεις το όνομα Ιησούς που σημαίνει Σωτήρας».
Όλο αυτό το θαύμα της υπερφυσικής σύλληψης της Παρθένου έγινε για να πραγματοποιηθεί και να επαληθευθεί εκείνο το οποίο είχε πει ο προφήτης Ησαΐας, ότι η Παρθένος που δεν γνώρισε άνδρα, θα συλλάβει και θα γεννήσει γιο και όσοι θα πιστεύουν σε αυτόν θα τον ονομάσουν Εμμανουήλ, όνομα εβραϊκό, που στα ελληνικά σημαίνει: «ο Θεός μαζί μας».
Ηρέμησε η καρδιά του Ιωσήφ και συνέχισε να κάνει προσευχή, κι έτσι ευλογημένα και ειρηνικά περνούσαν οι μέρες στη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας.
Μια μέρα ακούστηκε η διαταγή, πως ο Καίσαρας Αύγουστος ζητούσε όλοι οι υπήκοοι του να πάνε και να απογραφούν στον τόπο καταγωγής τους. Ξεκίνησε λοιπόν ο Ιωσήφ με την εγκυμονούσα Μαριάμ να πάνε στη Βηθλεέμ, τον τόπο που είχε γεννηθεί ο πρόγονος τους ο βασιλιάς Δαβίδ. Αναζητούσαν τόπο για να διανυκτερεύσουν, αλλά πουθενά δεν έβρισκαν στα σπίτια της περιοχής. Τότε τους υπέδειξαν ένα στάβλο όπου αναπαύονταν ζώα ταπεινά κι εκεί η Παναγία έφερε στον κόσμο τον Γιο του Θεού, τον Χριστό!
Άγγελοι περισσότεροι από τ’ αστέρια κατέβηκαν από τον ουρανό, έψελναν και δόξαζαν τον Θεό: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρῶποις εὐδοκία».
Ένα αστέρι φωτεινό έκανε τη γη να λάμπει και τη νύχτα να φαίνεται σαν μέρα. Βοσκοί με τα ζώα πέρασαν τα βουνά και πήγαν να προσκυνήσουν τον μικρό βασιλιά. Μάγοι σοφοί ταξίδεψαν από τα μέρη της Ανατολής για να προσφέρουν τα δώρα τους: σμύρνα, χρυσό και λιβάνι.
Η Παναγία έγινε η μητέρα της Ζωής. Έγινε η σκάλα που ένωσε τον ουρανό με τη γη. Κυοφόρησε στα σπλάχνα της, τον Χριστό, και γέννησε τον Σωτήρα των ανθρώπων.
– Και βέβαια τα Χριστούγεννα είναι πάντα 25 Δεκεμβρίου, είπαν με ένα στόμα τα αγόρια.
– Μπράβο, Παναγιώτη! Πολύ ωραία μας διηγήθηκες πώς η Παναγία έγινε μητέρα. Ξέρεις τελικά πολλά γι’ αυτήν.
Έμαθα πολλά στο σχολείο φέτος από τη δασκάλα μου, την κυρία Σοφία.
