Ας δούμε παρακάτω το αποστολικό ανάγνωσμα που έχει ορίσει η εκκλησία μας
να αναγινώσκεται την Κυριακή Γ΄ Λουκά (Β΄ Κορ. στ΄ 16 – ζ΄ 1)
Κείμενο Αποστόλου
Ἀδελφοί, τίς δὲ συγκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων;
ὑμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς
καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός.
διὸ ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος,
καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς,
καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.
Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς
ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ.
Απόδοση – Ερμηνεία
Αδελφοί, καί πῶς μπορεῖ νά βρίσκονται μαζί στόν ἴδιο τόπο ὁ ναός τοῦ Θεοῦ καί τά εἴδωλα;
Ναί δέν ἔχουν καμία θέση τά εἴδωλα σέ σᾶς. Διότι ἐσεῖς εἶστε ναός τοῦ ζωντανοῦ Θεοῦ, ὅπως εἶπε στήν Παλαιά Διαθήκη ὁ Θεός ὅτι θά κατοικήσω μέσα τους
καί θά περπατήσω ἀνάμεσά τους, καί θά εἶμαι Θεός δικός τους κι αὐτοί θά εἶναι λαός μου.
Γι’ αὐτό βγεῖτε καί φύγετε μακριά ἀπό τούς ἀπίστους καί ξεχωρίστε ἀπ’ αὐτούς, λέει ὁ Κύριος,
καί μήν ἀγγίζετε ὁτιδήποτε ἀκάθαρτο. Καί τότε ἐγώ θά σᾶς δεχθῶ μέ πατρική στοργή.
Καί θά γίνω πατέρας σας, κι ἐσεῖς θά εἶστε γιοί μου καί κόρες μου, λέει ὁ Κύριος ὁ Παντοκράτωρ.
Αφοῦ λοιπόν ἔχουμε αὐτές τίς ὑποσχέσεις, ἀγαπητοί, ἄς καθαρίσουμε τούς ἑαυτούς μας
ἀπό κάθε τι πού μολύνει τό σῶμα καί τό πνεῦμα μας, κι ἄς τελειοποιούμαστε στήν ἁγιοσύνη μέ τό φόβο τοῦ Θεοῦ.
Τό σῶμα, ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος
«Τὸ σῶμα τοῦ Χριστιανοῦ δὲν ἐπλάσθη διὰ νὰ τρυφᾶ καὶ ἐκ τῆς τρυφῆς νὰ πίπτῃ εἰς τὴν πορνείαν, ἀλλ’ ἐπλάσθη διὰ νὰ ἑνωθῇ μὲ τὸν Κύριον, Ὅστις εἶναι ἡ κεφαλή του». (Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης)
Τό σῶμα εἶναι δημιούργημα τοῦ Θεοῦ καί δέν πλάστηκε γιά τίς πορνικές σχέσεις, ἀλλά γιά νά θεωθεῖ μαζί μέ τήν ψυχή, πού εἶναι ἄρρηκτα δεμένη μαζί του. Θά ἀναστηθεῖ μαζί μέ τήν ψυχή, γιά νά ζήσει αἰώνια, ἤ στή «δόξα» τοῦ Θεοῦ ἤ στήν θέασή της ὡς «καυστικοῦ πυρός» (πρβλ. Ἐβρ. 12:29), πού εἶναι ἡ κόλαση.
Ὅταν λοιπόν χρησιμοποιοῦμε τά μέλη τοῦ σώματός μας, γιά νά διαπράξουμε ὁποιοδήποτε κακό, χρησιμοποιοῦμε μέλη τοῦ Χριστοῦ γιά τή διάπραξη τῆς ἁμαρτίας μας. Ἔτσι, κάνουμε τά «μέλη τοῦ Χριστοῦ» νά ἁμαρτάνουν.
Ὑπάρχει χειρότερο καί φοβερότερο ἀπό αὐτό;
Ἄν λ.χ. φονεύσω κάποιον, μέ τό χέρι τοῦ Χριστοῦ τόν φονεύω. Ὅταν βρίζω κάποιον, μέ τό στόμα τοῦ Χριστοῦ τόν βρίζω. Ὅταν ἀδικῶ τους γύρω μου, μέ τό χέρι τοῦ Χριστοῦ τούς ἀδικῶ. Καί ὅταν πορνεύω, μέ τά μέλη τοῦ Χριστοῦ πορνεύω.
«Δικό μου εἶναι τό σῶμα καί τό κάνω ὅ,τι θέλω»!
Αὐτή εἶναι ἡ πρόχειρη ἐπιχειρηματολογία μας.
Ὄχι, ἀπαντᾶ ὁ Παῦλος.
Δέν εἶναι δικό σας τίποτε, συνεπῶς οὔτε καί τό σῶμα σας.
Δέν ἀνήκετε στόν ἑαυτό σας. Καί ὡς δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ,
ἀλλά καί γιά ἕνα ἐξ ἴσου σπουδαῖο λόγο.
Σᾶς ἐξαγόρασε ὁ Χριστός μέ ἀτίμητο τίμημα, τό πανάγιο αἷμα Του.
Εἴμαστε «ἐξαγορασμένοι σκλάβοι», κατά τόν ἅγιο Νικόδημο τόν Ἁγιορείτη.
Δέν εἶναι δικά μας, λοιπόν τά σώματά μας, ἀλλά τοῦ Χριστοῦ.
Περισσότερο δέ ἀπό κάθε ἄλλη ἁμαρτία ἡ πορνεία μολύνει ὅλο μας τό σῶμα, σαρκικά καί πνευματικά, καί ἰσοδυναμεῖ μέ αὐτοκτονία.
Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, γιατί μέ τόση ἀγωνία φωνάζει ὁ Παῦλος;
Φεύγετε (τρέξτε νά σωθεῖτε) ἀπό τήν πορνεία!
Τήν βλέπει νά καταδιώκει ἀπειλητικά τόν ἄνθρωπο:
Καμιά ἁμαρτία δέν μᾶς κυνηγᾶ τόσο, ὅσο ἡ σαρκική,
γιατί εἶναι ριζωμένη μέσα μας.
Ὁ Χριστιανός νέος μαθαίνει κοντά
στόν Πνευματικό του νά ζεῖ ἐν Χριστῷ,
μέ προσευχή καί ἄσκηση, ἀγῶνα καί ἐγκράτεια,
γνωρίζοντας ὅτι ὁ στόχος του εἶναι ὁ ἐν Χριστῷ δοξασμός
τοῦ σώματος καί τῆς ψυχῆς του!