(Πρός Κολασσαεῖς, γ’ 4–11)
Κείμενο Αποστόλου
Ἀδελφοί, ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ.
Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία,
δι᾿ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας,
ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς·
νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσ-χρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν·
μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους, ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ
καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ᾿ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν,
ὅπου οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ Ἰουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός.
Απόδοση – Ερμηνεία
Ὅταν ὁ Χριστός, πού εἶναι ἡ ζωή καὶ ἡ πηγὴ τῆς ζωῆς μας, φανερωθεῖ ἔνδοξος κατὰ τὴν Δευτέραν Παρουσίαν, τότε καὶ σεῖς μαζὶ μὲ Αυτὸν θὰ φανερωθείτε καὶ θὰ λάμψετε ἐν δόξῃ.
Λοιπόν, νεκρώσατε τὰ μέλη σας, τὰ μέλη τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου, πού ζητοῦν γήινες ἁμαρτωλὲς ἀπολαύσεις καὶ ἡδονές· νεκρώ-σατε καὶ διῶξτε ἀπὸ τὸν ἑαυτόν σας τὴν πορνείαν, τὴν σαρκικὴν ἀκαθαρσίαν, κάθε ἁμαρτωλὸν πάθος, κάθε κακὴν ἐπιθυμίαν, πού μολύνει τὸν ἄνθρωπον καὶ τὸν ὠθεῖ πρὸς τὴν κακὴν πράξην, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἡ ὁποία εἶναι εἰδωλολατρία πού θεοποιεῖ καὶ λατρεύει τὸ χρῆμα.
Διὰ τὰ ἁμαρτήματα αὑτά ἔρχεται καὶ ξεσπάει ἡ οργή τοῦ Θεοῦ ἐναντίον τῶν τέκνων τῆς παρακοῆς, ἐναντίον αὑτῶν πού ἐπεμένουν ἀμετανόητοι εἰς τὴν κακίαν των.
Στὰ ἁμαρτήματα αὐτὰ κὶ ἐσεῖς εἴχατε πε-ριπατήσει καὶ παρασυρθεῖ ἄλλοτε, τότε πού ἐζούσατε μεταξύ αὑτῶν.
Τῶρα ὅμως πετᾶξτε καὶ σεῖς ἀπὸ πάνω σας ὅλα αὑτά, ἀκόμη δὲ καὶ τὴν ὀργήν, τὸν θυμόν, τὴν κακότητα καὶ πονηρίαν, τὴν ὑβρεολογίαν καὶ τὴν αἰσχρολογίαν ἀπό τὸ στόμα σας.
Μὴ λέτε ψέματα ὁ ἕνας στὸν ἄλλον, ἀφοῦ ἔχετε ἀποβάλει πλέον τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον μαζὶ μὲ τὶς πονηρὲς αὐτοῦ πράξεις
καὶ ἔχετε ἐνδυθεῖ τὸν νέον, ὁ ὁποῖος συνεχῶς ἀνακαινίζεται, ὥστε νὰ προχωρεῖ εἰς βαθύτερη γνώση τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ γίνεται συνεχῶς τελειότερη εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος Αὐτὸς τὸν ἔκτισεν.
Εἰς τὴν νέαν δὲ αὐτὴν κατάστασιν τῶν ἀνακαινισμένων ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ ἀνθρώπων, δὲν ὑπάρχει διαφορὰ μεταξὺ Ἕλληνος καὶ Ἰουδαίου, περιτμημένου Ἰσραηλίτου καὶ ἀπεριτμήτου ἐθνικοῦ. Δὲν ὑπάρχει διαφορὰ μεταξὺ βαρβάρου, Σκύθου, δούλου, ἐλευθέρου, ἀλλὰ ὅλα αὐτὰ καὶ εἰς ὅλους τοὺς πιστοὺς εἶναι ὁ Χριστός.