Ο πλούσιος και ο φτωχός Λάζαρος

Κάποτε, ο Ιησούς δίδασκε τα πλήθη και έλεγε:

– Κανένας υπηρέτης δεν μπορεί να υπακούει συγχρόνως σε δύο κυρίους, γιατί ή θα μισήσει τον έναν και θα αγαπήσει τον άλλον, ή θα προσκολληθεί στον ένα και θα περιφρονήσει τον άλλο. Έτσι, είναι αδύνατον να είστε ταυτόχρονα δούλοι του Θεού και δούλοι του χρήματος!

Όμως, οι Φαρισαίοι που ήταν φιλάργυροι, άκουγαν τα λόγια του Χριστού και Τον ειρωνεύονταν.

Ο Κύριος τότε, τους δίδαξε με την εξής παραβολή: «Ζούσε ένας πλούσιος άνθρωπος, ο οποίος ντυνόταν πάντοτε με ιδιαίτερη επιμέλεια και φορούσε πανάκριβους χιτώνες, ενώ κάθε μέρα διασκέδαζε με τους φίλους του και απολάμβανε πολυδάπανα συμπόσια. Έξω από το σπίτι του πλουσίου, βρισκόταν παραπεταμένος και εγκαταλελειμμένος ένας φτωχός άνθρωπος, το όνομα του οποίου ήταν Λάζαρος. Αυτός υπέμενε με καρτερικότητα την πείνα, τις ασθένειες και τους πόνους, έχοντας ως μόνη παρηγοριά τον Θεό. Κάθε μέρα προσπαθούσε να χορτάσει με τα ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι του πλουσίου και η δυστυχία του γινόταν μεγαλύτερη, όταν τα σκυλιά έγλυφαν τα τραύματα από το γυμνό πληγωμένο σώμα του. Συνέβη τότε, ο Λάζαρος να πεθάνει και οι Άγγελοι συνόδεψαν την ψυχή του και τον μετέφεραν στον Παράδεισο, μέσα στην αγκαλιά του Αβραάμ, όπου οι δίκαιοι αναπαύονται. Πέθανε και ο άσπλαχνος πλούσιος και τον ενταφίασαν με μεγαλοπρέπεια, αλλά η ψυχή του μεταφέρθηκε στον Άδη εξαιτίας της άσωτης ζωής του και της σκληροκαρδίας του.

Τότε, ενώ βασανιζόταν ασταμάτητα στον Άδη, σήκωσε τα μάτια του και αντικρίζοντας τον Λάζαρο να ευφραίνεται μέσα στον Παράδεισο, παρακάλεσε και είπε:

– Πάτερ Αβραάμ, ελέησέ με και στείλε τον Λάζαρο να βρέξει το δάχτυλό του και να δροσίσει τη γλώσσα μου γιατί καίγομαι μέσα σε αυτές τις φλόγες!

Αλλά ο Αβραάμ απάντησε:

– Παιδί μου, θυμήσου πως εσύ όταν ζούσες απολάμβανες όλα τα αγαθά σου, ενώ ο Λάζαρος υπέμενε τις θλίψεις. Τώρα αυτός αγάλλεται, ενώ εσύ βασανίζεσαι. Εκτός αυτού, μεταξύ μας υπάρχει μεγάλο κενό, ώστε όσοι θέλουν να περάσουν από εμάς σε εσάς να μην μπορούν, ούτε όσοι θέλουν να διέλθουν από εσάς σε εμάς.

Και είπε πάλι ο πλούσιος:

– Σε παρακαλώ τότε, στείλε τον Λάζαρο στο σπίτι του πατέρα μου να ειδοποιήσει τους πέντε αδερφούς μου για όλα όσα συμβαίνουν, για να μην έλθουν και αυτοί εδώ να βασανίζονται.

Αλλά ο Αβραάμ αποκρίθηκε:

– Έχουν τις ιερές Γραφές του Μωυσή και των προφητών. Αν θέλουν, μπορούν να τις μελετήσουν και να διαφωτιστούν.

Όμως, ο πλούσιος είπε με περισσότερη επιμονή:

– Όχι, πατέρα Αβραάμ, μόνο αν κάποιος από τους νεκρούς τους πληροφορήσει, θα μετανοήσουν!
– Αν δεν ακούσουν και δεν πιστέψουν στα λόγια που είπε ο Θεός δια του Μωυσή και των προφητών, δεν πρόκειται να πεισθούν ακόμη και αν αναστηθεί ένας νεκρός».

Με αυτήν την παραβολή ο Κύριος μάς δίδαξε ότι οι πλούσιοι άνθρωποι δεν πρέπει να προσκολλούνται στα πλούτη τους, γιατί αυτά τούς παρασύρουν σε πρόσκαιρες απολαύσεις και σύντομα ξεχνούν τον Θεό. Επίσης, όσοι περνούν θλίψεις και στεναχώριες, θα πρέπει να υπομένουν με μακροθυμία και σίγουρα θα ανταμειφθούν από τον Θεό.

Τι πρέπει να θυμάμαι;

Πλούσιος και φτωχός Λάζαρος: Ο πλούσιος ήταν ένας άνθρωπος, ο οποίος είχε τα πάντα στην ζωή του. Φαίνεται πως ο πλούσιος έκανε συχνά και τραπέζια, κάτι που σημαίνει ότι είχε παρέα στην ζωή του. Ο Λάζαρος, εκτός από τη φτώχεια, τη δυστυχία, τις πληγές του ήταν και μόνος του σε αυτήν την ζωή.

Να χορτάσει από τα ψίχουλα: Ο φτωχός Λάζαρος τρεφόταν από τα ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι του πλουσίου, καθώς εκείνος αδιαφορούσε παντελώς για τις ανάγκες των συνανθρώπων του και δεν τον ένοιαζε που ο Λάζαρος προσπαθούσε να χορτάσει από αυτά τα ψίχουλα. Το μέγεθος της αδιαφορίας και του εγωισμού του ήταν τόσο μεγάλο για να προσέξει τους κατώτερους από αυτόν. Ο πλούτος τον έκανε σκληρόκαρδο.

Τα σκυλιά τού έγλυφαν τις πληγές: Τα σκυλιά συνήθως δεν είναι φιλικά προς τους αγνώστους. Στην περίπτωση του Λαζάρου όμως ήρθαν με αγάπη και του έγλυψαν τις πληγές προκειμένου να μην πονάει τόσο πολύ. Τα ζώα έδειξαν στο Λάζαρο περισσότερη αγάπη από ό,τι οι άνθρωποι.

Τα λόγια του Μωυσή για τη σωτηρία τους: Στη ζωή μας καλούμαστε να μάθουμε τον λόγο του Θεού μέσα από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Εφόσον μάθουμε, τότε χρειάζεται να αποφασίσουμε αν θα τον ακολουθήσουμε. Με αυτόν τον τρόπο θα σωθεί και το σώμα και η ψυχή μας. Και σωτηρία σημαίνει ζωή κοντά στον Χριστό και με κριτήριο την αγάπη.