Κάποτε, ενώ ο Ιησούς δίδασκε τα πλήθη, πλησίασε ένας άνθρωπος και του είπε:
– Διδάσκαλε, πες στον αδερφό μου να μοιράσει δίκαια, μαζί μου, την κληρονομιά μας.
Αλλά ο Χριστός, που η Βασιλεία Του βασίζεται σε πνευματικές αρχές και δεν ήρθε στον κόσμο ως κοσμικός νομοθέτης ή δικαστής, αποκρίθηκε:
– Άνθρωπε, ποιος με όρισε κριτή μεταξύ σας; Φυλαχτείτε από την πλεονεξία, γιατί η ζωή σας δεν εξαρτάται από τα πολλά πλούτη και τα υπάρχοντά σας!
Κατόπιν ο Κύριος είπε στα πλήθη την παρακάτω παραβολή:
«Μια φορά, ζούσε ένας πλούσιος άνθρωπος που είχε πολλά εύφορα χωράφια, τα οποία έδωσαν άφθονη σοδειά. Τότε εκείνος ανησύχησε και με αγωνία αναρωτιόταν πο;y να αποθηκεύσει την τεράστια παραγωγή του, γιατί αυτή δεν χωρούσε μέσα στις αποθήκες του. Αποφάσισε λοιπόν ο ανόητος και είπε:
– Βρήκα τι θα κάνω: Θα γκρεμίσω τις αποθήκες μου και θα χτίσω μεγαλύτερες, για να χωρέσει ολόκληρη η σοδειά μου. Και ύστερα θα πω στην ψυχή μου «Ψυχή μου, τώρα έχεις πολλά αγαθά, για αυτό απόλαυσε την ζωή. Ξεκουράσου, φάε, πιες και ευχαριστήσου».
Όμως, πριν προλάβει ο πλούσιος να απολαύσει τις μάταιες χαρές, φανερώθηκε ο Θεός και του είπε:
– Άμυαλε, αυτή τη νύχτα που εσύ σχεδιάζεις να απολαύσεις τη ζωή σου, (οι δαίμονες) απαιτούν να παραλάβουν την ψυχή σου. Αυτά λοιπόν που συγκέντρωσες, σε ποιον θα ανήκουν πλέον;»
Έτσι θα συμβεί και σε όσους πλεονέκτες και φιλάργυρους θησαυρίζουν με πλούτη και προσκολλώνται στα πρόσκαιρα υλικά αγαθά, νομίζοντας πως από αυτά εξαρτάται η πραγματική ευτυχία τους. Διότι γίνονται άσπλαχνοι και δεν ενδιαφέρονται να αποκτήσουν τον ουράνιο θησαυρό των ενάρετων έργων που ευαρεστούν τον Θεό, ούτε ελεούν τους φτωχούς, παρόλα τα αμέτρητα αγαθά που τους προσφέρει ο Κύριος. Για αυτό, με την απληστία τους δείχνουν αχαριστία στον Θεό και σκληροκαρδία στους συνανθρώπους τους, αγνοώντας πως το τέλος τους μπορεί να έρθει ξαφνικά και τότε θα αποχωριστούν για πάντα όσα πλούτη τούς ανήκουν αλλά πολύ περισσότερο, οι ψυχές τους θα χάσουν την αιώνια δόξα της Βασιλείας του Θεού.
Τι πρέπει να θυμάμαι;
Ο Κύριος χαρακτηρίζει τον πλούσιο «άφρονα», δηλαδή άμυαλο, ανόητο. Είναι πραγματικά άμυαλος, γιατί δεν σκέφτηκε ποτέ τον Θεό και τον θάνατο. Η πλεονεξία είχε κυριέψει την ψυχή του και τον είχε κάνει φοβερό εγωιστή. Για αυτό πρέπει πολύ να προσέξουμε από τώρα το μεγάλο πάθος της πλεονεξίας.
Ακόμα, δεν τον ακούμε να ευχαριστεί τον Θεό για την ευλογία που του έδωσε με την μεγάλη σοδειά των χωραφιών του, καθώς η γεωργία εξαρτάται κυρίως από τον Θεό, που ρυθμίζει τον καιρό και μας δίνει τους καρπούς της γης.
«Να προσέχετε και να φυλάγεστε από κάθε είδους πλεονεξία, γιατί η ζωή του ανθρώπου δεν εξαρτάται από τα υπάρχοντά του, όσα παραπανίσια πλούτη κι αν αποκτήσει»!
Όλοι οι άνθρωποι έχουν το πάθος της πλεονεξίας. (Η πλεονεξία είναι το να θέλει κάποιος περισσότερα από όσα χρειάζεται ή από όσα ήδη έχει.) Ο Κύριος είπε την παραβολή του άφρονα πλουσίου για να μας δείξει πόσο κακό μπορεί να κάνει στην ψυχή μας η πλεονεξία αλλά και, ό,τι κι να αποκτήσουμε σε αυτήν την ζωή, δεν μπορούμε να τα πάρουμε μαζί μας στην επόμενη ζωή. Επομένως δεν πρέπει να μας απασχολούνε μόνο τα υλικά αγαθά, αλλά κυρίως η ψυχή μας, και πώς θα μπορέσουμε να απαλλαγούμε από τα πάθη μας για να σωθούμε.
Εμείς σε τι θα πλουτίσουμε στην ζώη μας;
Σε αρετές ή σε υλικά αγαθά;
