Η Εκκλησία μας διαβάζει την παραβολή του ασώτου υιού τη δεύτερη Κυριακή του Τριωδίου. Η παραβολή θέλει να μας διδάξει την άπειρη αγάπη, που έχει ο Θεός για κάθε άνθρωπο και μάλιστα για τον αμαρτωλό. Ο Ουράνιος Πατέρας μάς περιμένει με ανοιχτή την αγκαλιά να γυρίσουμε στην αγάπη του πατρικού μας σπιτιού, δηλαδή στον Παράδεισο, όπου ο άνθρωπος ζει αιώνια μαζί με τον Θεό. Ξέρουμε πως ο Θεός-Πατέρας μας περιμένει κάθε μέρα να γυρίσουμε κοντά Του. Ο Θεός μάς περιμένει να επιστρέψουμε, όποια αμαρτία και αν έχουμε κάνει, μέσα από τη μετάνοιά μας. Ο Κύριος μας βεβαιώνει, πως με την επιστροφή του αμαρτωλού στο Θεό, οι άγγελοι πανηγυρίζουν στον ουρανό και χαίρονται για τη σωτηρία του κάθε ανθρώπου.
Η αμαρτία που έκανε ο νεότερος γιος της παραβολής είναι ότι έφυγε μακριά από το σπίτι του πατέρα του. Αυτό δείχνει πως δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τον εγωισμό της ηλικίας του. Νόμιζε πως μόνος του μπορεί να τα καταφέρει και επομένως δεν χρειαζόταν την κηδεμονία του πατέρα του. Είχε και το μερίδιο της πατρικής περιουσίας. Ωστόσο, όταν τελείωσαν τα χρήματα έμεινε μόνος του, χωρίς να έχει ούτε κάτι να φάει, βλέπουμε ότι ακόμα και τα γουρούνια τρώγανε καλύτερα από αυτόν. Έτσι καταλήγει και κάθε άνθρωπος, όταν απομακρύνεται από τον Θεό· νιώθει πνευματική πείνα.
Ο άσωτος υιός μέσα στη συμφορά του θυμήθηκε αμέσως το πατρικό σπίτι. Ξαναγύρισε στον εαυτό του, λέγει το Ευαγγέλιο. Λαχταράει την αγάπη του πατέρα του και γι’ αυτό παίρνει την απόφαση της επιστροφής. Ο πατέρας που τον περίμενε να ξαναγυρίσει, έτρεξε για να τον συναντήσει. Έτσι ακριβώς περιμένει και ο Θεός κάθε άνθρωπο να επιστρέψει. Δεν παύει ποτέ να τον αγαπά και να τον περιμένει, αρκεί να θελήσει ο άνθρωπος να επιστρέψει.
Μέσα στη χαρά όμως αυτή υπάρχει και η αντίδραση του μεγαλύτερου γιου. Ήταν ο φρόνιμος και ο υπάκουος. Όλες τις αρετές τις είχε, αλλά δεν είχε στην καρδιά του καθόλου αγάπη. Γι’ αυτό και διαφώνησε και φιλονίκησε με τον στοργικό πατέρα του. Δεν μπόρεσε σε όλην την ζωή του να καταλάβει αυτό που του είπε ο πατέρας του: «Παιδί μου, όλα τα δικά μου είναι δικά σου, γιατί εσύ πάντα είσαι μαζί μου».
Συμβολισμοί
Πατέρας: Ο Θεός, η Αγία Τριάδα.
Νεώτερος υιός: Όλοι οι άνθρωποι που μετανοούν για τις αμαρτίες τους και επιστρέφουν στον Πατέρα – Θεό.
Μεγαλύτερος αδερφός: Ο άνθρωπος που είναι κοντά στον Πατέρα–Θεό και εφαρμόζει τις εντολές Του αλλά δεν έχει χριστιανική αγάπη.
Υποδήματα και δαχτυλίδι: Ο πατέρας τα φόρεσε στον υιό όταν επέστρεψε, δηλαδή γύρισε στην οικογένεια και είναι μέλος της ξανά, αφού αυτά τα φοράνε τα μέλη της οικογένειας και όχι οι δούλοι.
Στολή: Συμβολίζει την καθαρότητα την οποία έλαβε ο Χριστιανός στο Άγιο Βάπτισμα και την οποία αποκτά ξανά με τη μετάνοια και την εξομολόγηση.
Τραπέζι και μοσχάρι: Συμβολίζουν την Θεία Κοινωνία και την θυσία του Χριστού.
