Ο Απόστολος Ιάκωβος είχε μεγάλη θρησκευτική ευλάβεια και ήταν προικισμένος με τις αρετές της υπομονής, του θάρρους και της ταπείνωσης. Ήταν γιός του Αλφαίου και της Μαρίας, η οποία ήταν μια από τις Μυροφόρες που διακονούσαν τον Κύριο και τους μαθητές Του. Μόλις γνώρισε τον Κύριο, προσκολλήθηκε πλάι Του και ο Κύριος τον εξέλεξε ως έναν από τους Δώδεκα Μαθητές Του. Εξαιτίας του αναστήματός του τον ονόμαζαν «Μικρό», ενώ τις περισσότερες φορές για να τον ξεχωρίζουν από τον Ιάκωβο του Ζεβεδαίου τον αποκαλούσαν Ιάκωβο του Αλφαίου.
Μετά την Πεντηκοστή κλήθηκε να πάει στην Ασία και να διαδώσει το Ευαγγέλιο. Με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος πραγματοποίησε πολλά θαύματα, γιάτρεψε ασθένειες και κατήργησε πολλούς ναούς ειδώλων, διώκοντας τα πονηρά πνεύματα που κατοικούσαν στους τόπους εκείνους. Αφού ο Απόστολος Ιάκωβος ταξίδεψε σε πολλά μέρη, κατέληξε στην Αίγυπτο όπου μαρτύρησε πάνω στον σταυρό. Με το μαρτύριό του κέρδισε την αιώνια ζωή.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του μεγάλου αυτού
Αποστόλου στις 9 Οκτωβρίου.
