Ο Απόστολος Πέτρος καταγόταν από τη Βησθαϊδά της Γαλιλαίας, ήταν γιός του Ιωνά και αδερφός του Αποστόλου Ανδρέα. Ο Πέτρος ήταν παντρεμένος με μια απλή και ταπεινή γυναίκα, την κόρη του Αριστόβουλου και ανιψιά του Αποστόλου Βαρνάβα και είχε αποκτήσει μαζί της ένα γιό και μια κόρη. Εργαζόταν ως ψαράς για να συντηρήσει την οικογένειά του. Τηρούσε τα θρησκευτικά έθιμα και είχε δίψα για τον ιερό λόγο, για αυτό και γρήγορα έγινε ένας από τους μαθητές του Ιωάννη του Προδρόμου.
Ο Πέτρος είχε φλογερό πόθο για τον ερχομό του Μεσσία και όταν ο αδερφός του, ο Ανδρέας, του γνώρισε τον Χριστό, σκίρτησε η καρδιά του. Όταν τον κάλεσε ο Χριστός, αμέσως άφησε σπίτι και οικογένεια και προσκολλήθηκε στον Ιησού. Ο ίδιος, ο Χριστός, τον αγάπησε ιδιαίτερα και τον πήρε μαζί με τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη και τους οδήγησε στο Θαβώρειο όρος και μπροστά τους πραγματοποίησε την ένδοξη Μεταμόρφωσή Του. Το αρχικό του όνομα ήταν Σίμων και είχε δυναμικό και αυθόρμητο χαρακτήρα, δεν δίστασε να ομολογήσει ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού και ο Χριστός, με αφορμή την ομολογία του αυτή, τον μετονομάζει σε Πέτρο λέγονταάς του:
– Εσύ είσαι ο Πέτρος και πάνω σε αυτήν την πέτρα (της ομολογίας σου) θα οικοδομήσω την Εκκλησία πάνω στην οποία οι πύλες του Άδη δεν θα υπερισχύσουν.
Ο Πέτρος όμως είχε και τις μεταπτώσεις του χαρακτήρα του. Όταν ο Ιησούς τον κάλεσε να περπατήσει πάνω στη θάλασσα, ενώ στην αρχή περπάτησε, στη συνέχεια έχασε την πίστη του και άρχισε να βυθίζεται. Επίσης, λίγο πριν την Σταύρωση του Χριστού, τρεις φορές αρνήθηκε τον Διδάσκαλό του. Μόλις όμως συνειδητοποίησε την αμαρτία του έκλαψε και θρήνησε πικρά. Ταπεινώθηκε, κατάλαβε το λάθος του και από τις κόγχες των ματιών του έτρεξε πλήθος δακρύων, τα δάκρυα αυτά ήταν δάκρυα μετανοίας. Ο Χριστός δέχτηκε την μετάνοιά του και μετά την Ανάσταση απεκατέστησε την άρνηση του Πέτρου ρωτώντας τον τρεις φορές αν τον αγαπάει και του έδωσε την εντολή να ποιμάνει τα λογικά Του πρόβατα, δηλαδή τους ανθρώπους.
Μετά την Ανάληψη του Χριστού και την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, ο Απόστολος Πέτρος αρχίζει με θάρρος να κηρύττει στον λαό. Λόγω του δυναμικού του χαρακτήρα συνήθιζε να έχει το προβάδισμα έναντι των άλλων Αποστόλων και μιλούσε συχνά εκ μέρους αυτών. Έτσι την ίδια μέρα μετά την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος βγήκε από το υπερώο μαζί με τους υπόλοιπους μαθητές και με θαυμαστό τρόπο άρχισε να μιλάει για την ζωή, τα θαύματα και την τριήμερο Ανάσταση του Ιησού Χριστού μπροστά σε ένα εχθρικό πλήθος. Δεν δίστασε, η Χάρις του Αγίου Πνεύματος τον ενδυνάμωσε να μιλήσει για τον Θεό. Η θεόπνευστη ομιλία του συγκίνησε τον λαό και εκείνη την ημέρα βαπτίστηκαν τρείς χιλιάδες χριστιανοί. Η μεγάλη αυτή μεταστροφή του ιουδαϊκού λαού εξόργισε τους ιερείς των Ιουδαίων, οι οποίοι συνέλαβαν και ανέκριναν τους Αποστόλους. Όμως και πάλι τα ευλογημένα λόγια του Πέτρου αποστόμωσαν τους ιερείς, οι οποίοι απορούσαν πώς γινόταν ένας αγράμματος ψαράς να μιλάει με τόση δύναμη και θάρρος.
Εκτός από το πύρινο κήρυγμά του ο Απόστολος Πέτρος πραγματοποίησε αμέτρητα θαύματα που στερέωναν την πίστη των Χριστιανών και προσέλκυαν και άλλους να πιστέψουν στον Χριστό. Πιο συγκεκριμένα, ύστερα από επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, μαζί με τον Απόστολο Ιωάννη τον Θεολόγο θεράπευσε έναν ανάπηρο στον Ναό του Σολομώντα. Στην πόλη Λήδδα θεράπευσε έναν παράλυτο, τον Αινέα, που για οκτώ χρόνια δεν μπορούσε να περπατήσει. Ενώ στην πόλη Ιόππη, όταν έμαθε ότι πέθανε η γεμάτη ελεημοσύνες Ταβιθά, πήγε στο χώρο που την είχαν και αφού προσευχήθηκε ανέστησε τη δούλη του Θεού προσθέτοντας πίστη στους παρευρισκόμενους.
Τα αναρίθμητα θαύματα των Αποστόλων και η βάπτιση πολλών Xριστιανών είχαν αγανακτήσει τον βασιλιά Ηρώδη Αγρίππα Α’, εγγονό του Ηρώδη, ο οποίος άρχισε με βασανιστήρια και φυλακίσεις να εκδιώκει και να φοβερίζει τους Χριστιανούς. Αφού θανάτωσε τον Απόστολο Ιάκωβο, τον αδερφό του Ιωάννη, διέταξε ο αθεόφοβος βασιλιάς να συλλάβουν τον κορυφαίο Πέτρο. Θέλησε όμως ο Ηρώδης να αφήσει τον Πέτρο στην φυλακή και να τον θανατώσει μετά το Εβραϊκό Πάσχα. Οι βουλές όμως του Θεού ήταν διαφορετικές. Στο σπίτι της Μαρίας, μητέρας του Ευαγγελιστού Μάρκου, οι Χριστιανοί είχαν πυκνώσει τις προσευχές τους στον Θεό, ελπίζοντας πως ο αδερφός τους Πέτρος θα σωθεί. Βέβαια, ανθρωπίνως ήταν αδύνατον διότι τα μέτρα στη φυλακή ήταν δρακόντεια. Τέσσερις τετράδες, δηλαδή δεκαέξι στρατιώτες, φύλαγαν για να μην δραπετεύσει ο Πέτρος. Εκείνο το βράδυ όμως κάτι ξαφνικά συνέβη.
Ενώ η νύχτα κυλούσε και ο Πέτρος κοιμόταν, Άγγελος Κυρίου παρουσιάστηκε στο κελί του Πέτρου πλημμυρίζοντας με φως όλον τον χώρο και εκείνος σαστισμένος ξύπνησε.
Τότε ο άγγελος είπε στον Πέτρο:
– Σήκω γρήγορα.
Και ευθύς έσπασαν οι αλυσίδες από τα χέρια και τα πόδια του Πέτρου. Με θαυματουργικό τρόπο και χωρίς κανέναν να το αντιληφθεί, ο ουρανόσταλτος άγγελος απελευθέρωσε τον Απόστολο του Χριστού και με μιας βρέθηκε στον δρόμο έξω από τη φυλακή.
Τότε ο Πέτρος σκέφτηκε και πήγε στο σπίτι της Μαρίας που όλοι προσεύχονταν για τη διάσωσή του. Όταν αντίκρυσαν τον Πέτρο μπροστά τους, όλοι θαύμασαν και ευχαρίστησαν τον Θεό που εισάκουσε τις προσευχές τους. Την άλλη μέρα ο Πέτρος έφυγε από τα Ιεροσόλυμα και πήγε σε άλλον τόπο. Όσο για τους φρουρούς, απορημένοι προσπαθούσαν να εξηγήσουν στον Ηρώδη. Εκείνος αφού τους ανέκρινε, διέταξε να τους τιμωρήσουν.
Το κήρυγμα του Αποστόλου Πέτρου δεν περιορίστηκε μόνο στις περιοχές της Ιουδαίας αλλά επεκτάθηκε και σε άλλες πιο μακρινές χώρες. Τα λόγια του, οι πολλές του ελεημοσύνες, τα αμέτρητα θαύματα και η ασκητική ζωή που έκανε γοήτευαν τους ανθρώπους, οι οποίοι μετανοούσαν και βαπτίζονταν στο όνομα της Αγίας Τριάδος. Όπου πήγαινε ίδρυε εκκλησίες και χειροτονούσε ιερείς και Επισκόπους για να συνεχίσουν το έργο της διδασκαλίας του Ευαγγελίου. Δεν σταματούσε ποτέ να περιοδεύει και πέρασε από πολλές περιοχές όπως τη Γαλατία, τη Βιθυνία, την Καππαδοκία και τον Πόντο. Στην πόλη της Σινώπης συνάντησε τον αδερφό του Ανδρέα και νουθέτησε και δίδαξε τον τοπικό πληθυσμό.
Μετά ο Πέτρος επέστρεψε στην Αντιόχεια. Εκεί μια νύχτα τού παρουσιάστηκε σε όραμα ο Χριστός και του είπε:
– Σήκω, Πέτρε, και πήγαινε στις πόλεις της Δύσης διότι και αυτές έχουν την ανάγκη της διδασκαλίας σου και εγώ θα είμαι συνεχώς μαζί σου.
Πιστός υπηρέτης του Χριστού ο Πέτρος κινήθηκε προς τη Δύση και πέρασε από τη Σμύρνη, τους Φιλίππους, τη Θεσσαλονίκη, την Κόρινθο, την Πάτρα, τη Σικελία και κατόπιν ταξίδεψε στη Ρώμη. Εκεί έμεινε αρκετό καιρό και στη συνέχεια πήγε στο Μιλάνο και από εκεί στην Αγγλία.
Αφού πέρασαν κάποια χρόνια μια νύχτα του παρουσιάστηκε άγγελος Κυρίου και του είπε:
– Απόστολε του Χριστού, Πέτρε, ο καιρός του θανάτου σου πλησιάζει. Πρέπει λοιπόν να πας στη Ρώμη όπου θα υποστείς μαρτυρικό θάνατο για να λάβεις το στεφάνι της δικαιοσύνης.
Έτσι ο Πέτρος πήγε στη Ρώμη. Την Ρώμη ο Πέτρος την γνώριζε. Είχε ιδρύσει εκεί την τοπική εκκλησία και είχε χειροτονήσει ιερείς, για να διαδίδουν τον λόγο του Θεού. Όταν επέστρεψε συνέχιζε να κηρύττει νυχθημερόν και να προτρέπει τους ανθρώπους να προσέχουν και να παραμένουν άγρυπνοι, διότι ο διάβολος παραμόνευε.
Συνήθιζε να λέει:
– Εγκρατευθείτε, μείνετε άγρυπνοι και προσεκτικοί. Διότι ο αντίδικος διάβολος, σαν λιοντάρι που βρυχάται, περπατάει με μανία και ζητάει ποιόν θα τραβήξει μακριά από την πίστη για να τον καταπιεί (Α’ Πέτρου κεφ. 5, στίχ. 8).
Ο Απόστολος Πέτρος δεν δίδασκε μόνο προφορικά αλλά έγραψε και δύο Καθολικές Επιστολές, με τις οποίες απευθυνόταν σε όλους τους κατά τόπους χριστιανούς. Πρόκειται για δυο θαυμάσια κείμενα, στα οποία προβάλλεται ο Ιησούς Χριστός, στα ίχνη του οποίου μας καλεί να βαδίζουμε πάντοτε.
Αγωνιούσε για τους χριστιανούς ο Πέτρος και προσευχόταν για τον θείο φωτισμό τους. Το κήρυγμά του είχε συγκινήσει δυο από τις γυναίκες του βασιλιά Νέρωνα, οι οποίες πίστεψαν στον Χριστό, απαρνήθηκαν την πρότερη αμαρτωλή ζωή τους και δεν ήθελαν πλέον να συζούν με τον βασιλιά. Το γεγονός όμως εξόργισε τον παράφρονα Νέρωνα, ο οποίος διέταξε να συλλάβουν τον Πέτρο, ως αυτουργό της μεταστροφής των δύο του γυναικών. Ο Πέτρος πράος δεν αντιστάθηκε, αφού γνώριζε ότι σε λίγη ώρα η ψυχή του θα αγαλλίαζε δίπλα στο Χριστό. Ο αιμοχαρής Νέρωνας, μην αντέχοντας πως ένας χριστιανός είχε μεταστρέψει τις δύο γυναίκες, διέταξε να σταυρώσουν τον Πέτρο. Τότε ο Απόστολος ζήτησε να τον σταυρώσουν ανάποδα, με το κεφάλι προς τα κάτω, διότι δεν ήταν άξιος να τον σταυρώσουν σαν τον Δάσκαλο και Θεό του. Έτσι παρέδωσε την Αγία του ψυχή στον Χριστό, το δε λείψανο το μάζεψε ο μαθητής του Επίσκοπος Κλήμης και μαζί με άλλους χριστιανούς το ενταφίασαν με τις πρέπουσες τιμές.
Η εκκλησία μας τιμά τον Πρωτοκορυφαίο Απόστολο Πέτρο
την ίδια μέρα με την εορτή του Αποστόλου Παύλου στις 29 Ιουνίου.
