Η πτώση του Μεσολογγίου έχει μεγάλο αντίκτυπο και συγκινεί την κοινή γνώμη των ευρωπαϊκών χωρών. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, οι Μεγάλες Δυνάµεις (Ρωσία, Αγγλία, Γαλλία) μεσολαβούν για το ελληνικό ζήτημα. Αποφασίζουν στο Λονδίνο, 6 Ιουλίου 1827 (Ιουλιανή Συνθήκη), την κατάπαυση των εχθροπραξιών και την έναρξη διαπραγματεύσεων για τη συγκρότηση ενός αυτόνομου ελληνικού κράτους. Με τη συνθήκη αυτή, οι τρεις Δυνάμεις αναλάμβαναν την υποχρέωση να χρησιμοποιήσουν ακόμη και στρατιωτική βία, προκειμένου να πιέσουν τους δύο εμπολέμους να προχωρήσουν σε ανακωχή και διαπραγματεύσεις. Συμφωνούν πως, αν η τουρκική πλευρά δεν απαντούσε ή δεν δεχόταν τη μεσολάβηση, τότε οι τρεις δυνάμεις θα αναγνώριζαν την ύπαρξη ελληνικού κράτους και θα έπαιρναν όλα τα μέτρα για να τερματιστούν οι συγκρούσεις. Αυτό ήταν το λεγόμενο μυστικό συμπληρωματικό άρθρο, το οποίο μερικούς μήνες αργότερα, στις αρχές Οκτωβρίου 1827, οδήγησε στη ναυμαχία του Ναβαρίνου.
Στο μεταξύ οι Έλληνες από τον Απρίλιο του 1827 στην Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας είχαν εκλέξει τον Ιωάννη Καποδίστρια να αναλάβει καθήκοντα Κυβερνήτη.
Στις αποφάσεις αυτές όμως αντιδρά η Υψηλή Πύλη. Ο Σουλτάνος είναι ανένδοτος και αρνείται την εφαρμογή της Ιουλιανής Συνθήκης. Ο σουλτάνος, που έβλεπε την ξεκάθαρη επικράτηση των τουρκοαιγυπτιακών στρατευμάτων στην ξηρά, δεν δέχεται να κάνει καμία διαπραγμάτευση και χαρακτηρίζει την συνθήκη “άχρηστο κομάτι χαρτί”. Εκείνη την περίοδο ο Ιμπραήμ συνέχιζε να τρομοκρατεί τους κατοίκους της Πελοπονήσου, να καταστρέφει χωριά και καλλιέργειες και να στέλνει καθημερινά πολλούς Έλληνες στην Αίγυπτο ως σκλάβους. Παραλλήλως, ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος σκόπευε να επιτεθεί στην Ύδρα που θεωρούσαν πως ήταν ο βασικός τροφοδότης των δυνάμεων της αντίστασης. Οι σύμμαχοι δεν είχαν επιλογή παρά να στείλουν τους ναυάρχους Κόρδιγκτον(Αγγλία), Δεριγνύ(Γαλλία) και Χέυδεν(Ρωσία) να εφαρμόσουν αποκλεισμό στον τουρκοαιγυπτιακό στόλο που βρισκόταν ολόκληρος στον κόλπο του Ναυαρίνου. Ο ενωμένος συμμαχικός στόλος Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας καταστρέφει τον τουρκοαιγυπτιακό που βρισκόταν αγκυροβολημένος στον κόλπο του Ναβαρίνου, γεγονός που υπήρξε καταλυτικό στην εξέλιξη του Ελληνικού Ζητήματος. Οι τρεις προστάτιδες Δυνάμεις θα διαδραματίσουν πλέον καταλυτικό ρόλο στην γένεση του ανεξάρτητου νεοελληνικού κράτους.
Οι τρεις Ναύαρχοι, που για έναν ολόκληρο μήνα είναι αγκυροβολημένοι έξω από τη Σφακτηρία, λαμβάνουν μια επιστολή από τον Κολοκοτρώνη η οποία αναφέρει πως βρίσκεται σε εξέλιξη γενοκτονία των Ελλήνων στη Μεσσηνία. Αμέσως στέλνουν αντιπροσωπεία στον Ιμπραήμ με σκοπό να του ζητήσουν να σταματήσει κάθε τέτοια ενέργεια. Ο Ιμπραήμ δεν δέχεται ούτε καν να τους συναντήσει και σε απάντηση ο συμμαχικός στόλος μπαίνει στον κόλπο του Ναυαρίνου για να επιτηρεί πλέον από κοντά τον τουρκοαιγυπτιακό. Το μεσημέρι της 8ης Οκτωβρίου οι δύο μεγάλοι αντίπαλοι στόλοι είχαν πάρει θέση στον περιορισμένο χώρο του κόλπου του Ναυαρίνου. Στις 6:00 το απόγευμα, στη θάλασσα του κόλπου του Ναυαρίνου, έπλεαν μόνο τα απομεινάρια του Τουρκοαιγυπτιακού στόλου. Η παγκόσμια ιστορία κατέγραψε εκείνη την ημέρα την τελευταία ναυμαχία στα χρονικά και η Ελλάδα την απαρχή του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Ο σουλτάνος τελικά συνθηκολογεί για μια Ελλάδα εδαφικά περιορισμένη.
