ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ | ΓΕΓΟΝΟΣ |
---|---|
16 Φεβρουαρίου | Ο Α. Υψηλάντης αποφασίζει να αρχίσει την επανάσταση από τη Μολδαβία στις 27 Φεβρουαρίου. |
21 Φεβρουαρίου (Γαλάτσι Μολδαβίας) | Η πρώτη ένοπλη σύγκρουση Ελλήνων και Τούρκων. Νίκη των Ελλήνων με τους πρώτους νεκρούς του πολέμου του Αγώνα, Σπύρο Παριανό και τον σημαιοφόρο Δήμο. |
22 Φεβρουαρίου | Ο Α. Υψηλάντης περνά τον ποταμό Προύθο, και φτάνει στο Ιάσιο της Μολδαβίας. Κήρυξη της επανάστασης. |
24 Φεβρουαρίου | Ο Α. Υψηλάντης κυκλοφορεί την περίφημη προκήρυξη: « ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ » όπου καλούσε το γένος σε εθναπελευθερωτικό αγώνα. |
26 Φεβρουαρίου | Έγινε ο πανηγυρικός καθαγιασμός της σημαίας της Επανάστασης στον ναό των Τριών Ιεραρχών από τον Μητροπολίτη Ιασίου Βενιαμίν. |
27-28 Φεβρουαρίου | Διάψευση των ελπίδων του Υψηλάντη για ταυτόχρονη εξέγερση των Σέρβων και για αποστολή βοήθειας από τη Ρωσία. Αποδοκιμασία του κινήματος του Υψηλάντη από τον Ρώσο αυτοκράτορα στη διάσκεψη της Ιεράς Συμμαχίας με αποτέλεσμα ο Υψηλάντης να εγκαταλειφθεί από πολλούς συνεργάτες του στους οποίους υπολόγιζε. |
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ | ΓΕΓΟΝΟΣ |
---|---|
1 Μαρτίου | Η είδηση για το κίνημα του Υψηλάντη έφθασε στην Κων/πολη. Ο Σουλτάνος με επιστολή προς τους πρεσβευτές Αγγλίας, Αυστρίας και Γαλλίας ζήτησε την πολιτική συνδρομή των χωρών τους και αποφάσισε γενική κινητοποίηση για θρησκευτικό πόλεμο. Ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε’ και η Ιερά Σύνοδος βρέθηκαν σε εξαιρετικά δεινή θέση όταν έφθασε η κήρυξη της επανάστασης από τον Υψηλάντη. Ήταν τεράστια η ευθύνη τους για την τύχη του Γένους και ιδίως του ορθόδοξου πληθυσμού της Κων/πολης. |
Αρχές Μαρτίου 1821 | Ο Υψηλάντης συγκροτεί ειδικό τάγμα πεζικού στη Φωξάνη, με αρχική δύναμη 100 στρατιωτών που το ονόμασε «Ιερό Λόχο», από Έλληνες σπουδαστές Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων και μαθητές του ελληνικού σχολείου της Οδησσού. Οι ιερολοχίτες είχαν ειδική στολή, στρατιωτική εκπαίδευση, οργάνωση και πειθαρχία τακτικού στρατού. Πρώτος διοικητής ορίσθηκε ο Γεώργιος Κατακουζηνός. Ο Καποδίστριας και ο Ρώσος αυτοκράτορας λαμβάνουν επιστολή του Α. Υψηλάντη που παρουσιάζει την επανάσταση εκτεταμένη σε ολόκληρη τη Βαλκανική χερσόνησο και τα ελληνικά νησιά μέχρι και την Κρήτη. |
14 Μαρτίου | Ο Καποδίστριας ως υπουργός της Ρωσικής Κυβέρνησης στέλνει επιστολή προς τον Υψηλάντη όπου του κοινοποιεί την αποδοκιμασία της Ρωσίας προς την Ελληνική Επανάσταση. |
16 Μαρτίου | Αναχωρούν από τον φόβο της επανάστασης πάρα πολλοί επίσημοι από την πόλη του Βουκουρεστίου και οι πρόξενοι της Αυστρίας και της Ρωσίας. |
18 Μαρτίου | Ο Υψηλάντης εκδίδει προκήρυξη προς τους «Ευγενείς κατοίκους του Βουκουρεστίου» καλώντας τα επιστρέψουν στις εστίες τους. |
23 Μαρτίου | Ο Πατριάρχης στέλνει αφορισμό εναντίον του Αλέξανδρου Υψηλάντη και του Μ. Σούτσου για την επανάσταση στη Μολδοβλαχία. |
24 Μαρτίου | Θανατώνονται από τον Σουλτάνο Φαναριώτες. Επίσης απαγχονίστηκε πρώτος από τον ανώτερο κλήρο ο μητροπολίτης Εφέσου και φυλακίσθηκαν και άλλοι Αρχιερείς. Συγχρόνως εντάθηκαν οι διωγμοί και η τρομοκρατία στην πρωτεύουσα, αλλά και σε όλην την αυτοκρατορία εναντίον των Ελλήνων. |
27 Μαρτίου | Στο Βουκουρέστι, ημέρα Κυριακή, έγινε πανηγυρική εορτή υψώσεως της επαναστατικής σημαίας στην κατοικία του Φαρμάκη. Επακολούθησε λιτανεία και παρέλασης στους γύρω δρόμους |
Τέλος Μαρτίου | Ο Υψηλάντης στέλνει επιστολή προς τον Τσάρο όπου τον παρακαλεί να διαπραγματευτεί με την Τουρκία. |