Ο Νομός Ευβοίας ήταν ένας από τους 51 νομούς της Ελλάδας, ενώ από το 2011 αποτελεί την Περιφερειακή Ενότητα Ευβοίας, μία από τις 74 περιφερειακές ενότητες της χώρας και υπάγεται διοικητικά στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Ο νομός περιλαμβάνει τα νησιά Εύβοια και Σκύρο, καθώς και μικρό τμήμα της ηπειρωτικής Στερεάς Ελλάδας.
Η Εύβοια είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησί του ελληνικού αρχιπελάγους μετά την Κρήτη και σίγουρα κατέχει προνομιακή γεωγραφική θέση, συνδυάζοντας βουνό και θάλασσα. Είναι χωρισμένη από την κυρίως χώρα της Ελλάδας, από την Ευβοϊκή θάλασσα, η οποία αποτελείται από δύο μεγάλους κόλπους. Σε γενικές γραμμές είναι μακρόστενη. Η γενική της κατεύθυνση είναι από ΒΔ προς ΝΑ.
Η Σκύρος είναι ένα από τα νησιά των Βορείων Σποράδων.
Ο Νομός Εύβοιας ανήκει διοικητικά στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας και αποτελείται από τους δήμους: Διρφύων–Μεσσαπίων, Ερέτριας, Ιστιαίας–Αιδηψού, Καρύστου, Κύμης–Αλιβερίου, Μαντουδίου–Λίμνης–Αγίας Άννας, Σκύρου και Χαλκιδέων, με πρωτεύουσά του τη Χαλκίδα.
Μερικά από τα βουνά του νομού είναι: Δίρφης, Όχη, Ξηροβούνι, Σκοτεινή, Πυξαριάς, Καντήλι, Τελέθριο, Όλυμπος, Μαυροβούνι, Ζάρακας. Μέσα από αυτά κυλούν οι ποταμοί Κηρέας και Νηλέας. Επίσης συναντάμε τις λίμνες Δύστος και Παραλίμνη (στη Στερεά Ελλάδα).
Τα βουνά της Εύβοιας είναι το Τελέθριο, το Καντήλι (ή Κούρβελο), το Δίρφυς, ο Όλυμπος και τα όρη Όχη.
Τελέθριο (970 μ.). Βρίσκεται ανάμεσα από την Αιδηψό και την Ιστιαία. Έχει άφθονα νερά και σκεπάζεται από δάση.
Καντήλι (ή Κούρβελο, 1.225 μ.). Βρίσκεται στα ΝΑ της κωμόπολης Λίμνης. Ψηλότερη κορυφή του είναι το Κούρουβλο (ή Κούρβελο). Στην τοποθεσία Ψηλή Ράχη και Κάκαβος υπάρχουν πλούσια κοιτάσματα λευκόλιθου. Ολόκληρο το βουνό σκεπάζεται από δάση.
Δίρφυς Ευβοίας. Είναι το κύριο βουνό της Ευβοίας, και μαζί με τον Όλυμπο καταλαμβάνει το κεντρικό τμήμα του νομού. Η ψηλότερη κορυφή του είναι, το Δέλφι (1.743 μ.). Σκεπάζεται από πεύκα και καστανιές, φημισμένες από την αρχαιότητα.
Όλυμπος (1.172 μ.). Βρίσκεται στην κεντρική Εύβοια, στα ΒΑ της αρχαίας Ερέτριας.
Όχη Ευβοίας (ή βουνά της Καρύστου,1.398 μ.). Καταλαμβάνει ολόκληρο το ΝΑ μέρος του Νομού. Η ψηλότερη κορυφή του είναι ο Άγιος Ηλίας. Φημισμένα είναι τα μάρμαρα του βουνού, τα γνωστά λευκοπράσινα μάρμαρα της Καρύστου.
Ποτάμια του Νομού Αττικής είναι ο Κηρέας και ο Νηλέας, που πηγάζει από το όρος Ξηρό και εκβάλλει στη θάλασσα, διαρρέει την πεδιάδα του Μαντουδιού και ο Πήλας ή Λήλας, που πηγάζει από τη Δίρφυ, διαρρέει τον κάμπο της Χαλκίδας και χύνεται στον Ευβοϊκό κόλπο.
Ο νομός έχει τις εξής λίμνες: λίμνη Δύστος και δύο λίμνες που προέκυψαν σε περιοχή ορυχείων στην Βόρεια Εύβοια.
Η Λίμνη Δύστος είναι λίμνη της Εύβοιας, που βρίσκεται νοτιοανατολικά του Αλιβερίου. Η έκταση της είναι περίπου 4,75 τ.χλμ και το μέγιστο βάθος της είναι 6 μέτρα. Τα τελευταία χρόνια η λίμνη αποξηραίνεται, λόγω της αλόγιστης άντλησης υδάτων από το γειτονικό εργοστάσιο τσιμέντων της ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ, και τη θέση της παίρνουν χωράφια. Η λίμνη υποστηρίζεται πως σχηματίστηκε κατά την αρχαιότητα με το σφράγισμα καταβόθρας που διοχέτευε τα νερά της στον Ευβοϊκό κόλπο. Το όνομά της απέκτησε από την ομώνυμη αρχαία πόλη που ήταν κτισμένη στις όχθες της. Αρχαιολογικά στοιχεία μαρτυρούν απόπειρα αποξήρανσης της λίμνης από τους κατοίκους της αρχαίας πόλης, τον 4ο αιώνα π.Χ. Υπήρξαν σχέδια αποξήρανσης της λίμνης και σε νεότερες περιόδους τα οποία αν και δεν υλοποιήθηκαν τελικά, η λίμνη κατέληξε να αποξηραίνεται τα τελευταία χρόνια εξαιτίας κυρίως της υπεράντλησης.
Ένα υπέροχο αλπικό τοπίο σε απόσταση μόλις δυο ωρών από την Αθήνα, στη Βόρεια Εύβοια. Στο Μαντούδι. Μαγευτικές λίμνες μέσα στα βουνά! Εκεί που εδώ και δεκαετίες η περιοχή θύμιζε σεληνιακό τοπίο με τους γιγαντιαίους «κρατήρες» από την εξόρυξη λευκόλιθου από το συγκρότημα Σκαλιστήρη, σήμερα η φύση μεγαλουργεί. Όχι μόνο έχει επουλώσει τις πληγές της, αλλά έχει δημιουργήσει μια πραγματική «ζωγραφιά» από 12 λίμνες. Οι περισσότερες λίμνες έχουν βάθος γύρω στα 80 μέτρα. Στο βάθος αυτό σταματούσε η εξορυκτική διαδικασία καθώς εμφανιζόταν ο υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας. Με τα χρόνια, τα υπόγεια ύδατα έχουν δημιουργήσει ένα φιλόξενο οικοσύστημα. Άγρια καλάμια, πικροδάφνες, πεύκα και πλατάνια συνθέτουν το τοπίο. Στα νερά ζουν πλέον πολλά αμφίβια ερπετά, πουλιά, χελώνες, αλλά και ψάρια από τους γόνους που έριξαν οι κάτοικοι.
Πεδινές περιοχές βρίσκονται κοντά στη Χαλκίδα, στο Μαντούδι, στην Ιστιαία και σε άλλα μέρη.
Πάμε να εντοπίσουμε αυτά που διαβάσαμε από
πάνω στον παρακάτω χάρτη!
