Γενέτειρα τοῦ νεομάρτυρος Κυπριανοῦ ὑπῆρξε τὸ χωριὸ Κλειτζὸς (ἢ Κλειτσός, Κλητζός) Εὐρυτανίας. Ἀφοῦ ἔμαθε στὴν περιοχή του τὰ πρῶτα γράμματα, καθὼς μεγάλωνε, ἑλκύσθηκε ἡ ψυχή του ἀπὸ τὸν μοναχικὸ βίο, τὸν ὁποῖο καὶ ἠκολούθησε. Λόγω μάλιστα τῆς ἀρετῆς ἀξιώθηκε νὰ δεχτεῖ καὶ τὸ χάρισμα τῆς ἱερωσύνης. Ἀργότερα, ἐπιποθώντας ἐντονότερη πνευματικὴ ζωή, μακριὰ ἀπὸ κοσμικοὺς περισπασμούς, πῆγε στὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ ἐγκαταστάθηκε στὸ Κελί τοῦ Ἁγίου Γεωργίου (ἐξάρτημα τῆς Μονῆς Κουτλουμουσίου). Ἐκεῖ, ἀγωνιζόμενος, προσευχόμενος, ἐργαζόμενος, νηστεύοντας καὶ ἀγρυπνῶντας ἔφτασε σὲ ὕψος ἀρετῆς καὶ ἔγινε ὑπόδειγμα τῶν ἄλλων ἁγιορειτῶν. Τότε λοιπὸν τοῦ γεννήθηκε ἡ ἐπιθυμία νὰ μαρτυρήσει τὴν πίστη του στὸν Χριστό, προκειμένου νὰ «ἀνταποδώσει» σ’ Αὐτὸν τὶς ποικίλες εὐεργεσίες ποὺ εἶχε δεχτεῖ στὴν ζωή του, ἀλλὰ καὶ στηρίξει τοὺς δοκιμαζόμενους (κατὰ τὸν 17ο αἰώνα) χριστιανούς.
Φεύγει ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος. Πηγαίνει στὴ Θεσσαλονίκη καὶ παρουσιάζεται στὸν κριτὴ τῶν Τούρκων καὶ μὲ παῤῥησία ὄχι μόνο ὁμολόγησε τὴν χριστιανικὴ πίστη ὡς τὴ μόνη ἀληθινή, ἀλλὰ διακήρυξε ὅτι ἡ πίστη στὸν Μωάμεθ εἶναι καθαρὴ πλάνη καὶ πρέπει οἱ Μωαμεθανοὶ νὰ γίνουν Χριστιανοὶ γιὰ νὰ σωθοῦν. Αὐτὴ ἡ παράτολμη ἐνέργεια τοῦ Κυπριανοῦ ἔκανε τὸν κριτὴ νὰ τὸν θεωρήσει ἀνισόῤῥοπο. Γι’ αὐτὸ ἔδωσε ἐντολὴ νὰ τὸν μαστιγώσουν καὶ νὰ τὸν ἀφήσουν ἐλεύθερο. Ἀλλὰ ὁ ἀποφασισμένος γιὰ θυσία ἱερομόναχος ἀναζήτησε ἄλλον τρόπο γιὰ νὰ φθάσει στὸ ποθούμενο. Ταξίδεψε στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ μὲ μεγάλη προσπάθεια ἔφτασε νὰ παρουσιαστεῖ στὸν Τούρκο βεζίρη, γιὰ νὰ τοῦ πεῖ: Ἦρθα ἐδῶ, ἐνδοξότατε, γιὰ νὰ σὲ ὁδηγήσω στὴν ἀλήθεια καὶ τὴ σωτηρία. Ἀπαρνήσου τὴν πλανεμένη πίστη σου καὶ ἔλα στὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ…
Ὁ βεζίρης, ἐντυπωσιασμένος ἀπὸ τὸ θάῤῥος (ἢ τὸ θράσος) τοῦ Κυπριανοῦ, θέλησε νὰ τὸν προσελκύσει στὴ δική του πίστη, ὑποσχόμενος ἢ ἀπειλώντας τον. Ἀλλὰ μάταια. Διότι ὁ Κυπριανὸς ἀπαντοῦσε μὲ παῤῥησία καὶ στὶς ὑποσχέσεις καὶ στὶς ἀπειλές. Τότε ὁ βεζίρης διέταξε νὰ τὸν ὁδηγήσουν στὸν μουφτή, ἐπειδὴ τὸ θέμα ἦταν θρησκευτικό. Ἀκολούθησε ἀνάκριση, νέες ἀπειλές καὶ ἡ ἔκδοση τῆς ἀποφάσεως: Νὰ καρατομηθεῖ ὁ Κυπριανὸς μπροστὰ στὸ Φανάρι, ὅπου ἀπὸ τὸ 1601 εἶχε τὴν ἔδρα του τὸ Πατριαρχεῖο. Τὸ σημεῖο δὲν ὁρίστηκε τυχαῖα. Διότι οἱ Τούρκοι, ἐκτελῶντας νεομάρτυρες καὶ μάλιστα κληρικοὺς μπροστὰ στὸ Πατριαρχεῖο, ἔστελναν τὸ μήνυμα ὅτι κάθε ἀνυπακοή τους στὸ μουσουλμανικὸ νόμο, ἐπέσυρε τὸν θάνατο!
Αὐτὸ ἔγινε καὶ μὲ τὸν ἱερομόναχο Κυπριανό: Σύρθηκε μὲ βία ἐκεῖ, ἔγινε μία τελευταία προσπάθεια νὰ ἀρνηθεῖ τὴν πίστη του στὸν Χριστὸ καὶ ἐνῶ αὐτὸς ὁ μακάριος προσευχόμενος ἔκανε τὸ σημεῖο του Σταυροῦ, ὁ δήμιος μὲ δύναμη τοῦ ἔκοβε μὲ τὸ ξίφος του τὴν τιμία κεφαλή. Ἦταν ἡ 5η Ἰουλίου 1679.
Τὸ ἔνδοξο μαρτύριο τοῦ Κυπριανοῦ ἔγραψε ὁ Ἰωάννης Καρυοφύλλης (1589-1692). Ἡ γενέτειρα τοῦ ἱερομάρτυρος ἀνήγειρε ναὸ πρὸς τιμήν του.
Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος γ΄. Τὴν ἐν σαρκὶ ζωήν.
Τὸν θεῖο ἔρωτα τὸν τοῦ Κυρίου σου
καὶ τὴν ἐκζήτησιν τοῦ μαρτυρίου σου,
ἀγγέλων δήμοι καὶ πιστοὶ ἐθαύμασαν, πανεύφημε·
διὰ τῆς ἀσκήσεως καὶ πολλῆς παῤῥησίας σου,
ἐν ὁμολογίᾳ τε καὶ φοινίξει αἱμάτων σου, Κυπριανὲ ἀθλοφόρε,
πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Βήμα 1ο: Ας δούμε την περιοχή από την οποία κατάγεται ο Άγιος.
Βήμα 2ο: Βρίσκω στους χάρτες το χωριό Κλειτζό ή Κλειτσό ή Κλειστό
