Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει, καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς ἐμὲ ἀθετεῖ· ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶν ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαντά με. Ὑπέστρεψαν δὲ οἱ ἑβδομήκοντα μετὰ χαρᾶς λέγοντες· Κύριε, καὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσεται ἡμῖν ἐν τῷ ὀνόματί σου. Εἶπε δὲ αὐτοῖς· Ἐθεώρουν τὸν σατανᾶν ὡς ἀστραπὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόντα. ἰδοὺ δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ. πλὴν ἐν τούτῳ μὴ χαίρετε, ὅτι τὰ πνεύματα ὑμῖν ὑποτάσσεται· χαίρετε δὲ ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἠγαλλιάσατο τῷ πνεύματι ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν· Ἐξομολογοῦμαί σοι, πάτερ, κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἀπέκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν, καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις· ναί, ὁ πατήρ, ὅτι οὕτως ἐγένετο εὐδοκία ἔμπροσθέν σου.
Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκὰν ι΄ 16-21
Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει,
καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς ἐμὲ ἀθετεῖ·
ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶν ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαντά με.
Ὑπέστρεψαν δὲ οἱ ἑβδομήκοντα μετὰ χαρᾶς λέγοντες·
Κύριε, καὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσεται ἡμῖν ἐν τῷ ὀνόματί σου.
Εἶπε δὲ αὐτοῖς· Ἐθεώρουν τὸν σατανᾶν ὡς ἀστραπὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόντα.
ἰδοὺ δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ,
καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ.
πλὴν ἐν τούτῳ μὴ χαίρετε, ὅτι τὰ πνεύματα ὑμῖν ὑποτάσσεται·
χαίρετε δὲ ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
Ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἠγαλλιάσατο τῷ πνεύματι ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν·
Ἐξομολογοῦμαί σοι, πάτερ, κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς,
ὅτι ἀπέκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν, καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις·
ναί, ὁ πατήρ, ὅτι οὕτως ἐγένετο εὐδοκία ἔμπροσθέν σου.
Όποιος ακούει εσάς και υπακούει σε σάς, ακούει εμένα και υπακούει σε εμένα,
και όποιος παρακούει εσάς, παρακούει εμένα.
Και εκείνος που παρακούει εμένα, παρακούει (τον Θεό), που με έστειλε (στον κόσμο).
Επέστρεψαν (από την περιοδεία τους) οι εβδομήντα μαθητές με χαρά και έλεγαν:
Κύριε, ακόμη και τα δαιμόνια υποτάσσονται σε εμάς με την επίκληση του ονόματός σου.
Τους είπε τότε: Έβλεπα τον σατανά, να πέφτει από τον ουρανό σας αστραπή.
Ιδού, εγώ σας δίνω τώρα την εξουσία να πατάτε επάνω σε φίδια και σκορπιούς και επάνω σε όλη την δύναμη του εχθρού,
και τίποτε δεν θα σας βλάψει.
Αλλά όμως μην χαίρεστε τόσο για αυτό, επειδή τα πονηρά πνεύματα υποτάσσονται σε εσάς.
Να χαίρεστε όμως περισσότερο διότι τα ονόματά σας (λόγω της πίστης σας) γράφτηκαν στους ουρανούς.
Την ώρα αυτή ο Ιησούς ένιωσε πολύ μεγάλη χαρά στα βάθη της ψυχής του και είπε:
Σε ευχαριστώ, Πατέρα, Κύριε και εξουσιαστή και κυβερνήτη (πάνσοφε και δίκαιε) του ουρανού και της γης,
γιατί απέκρυψες (τις μυστηριώδεις και ουράνιες) αυτές (αλήθειες) (από τους ανθρώπους που νομίζουν ότι είναι) σοφοί και συνετοί και τις φανέρωσες σε (ανθρώπους) απλούς, άδολους και ταπεινούς.
Ναι, (σε ευχαριστώ) Πατέρα, γιατί τέτοια υπήρξε η (αγαθή και δίκαιη) θέλησή σου.
