Η απλότητα των ρημάτων στα αγγλικά.

Τα ρήματα στα αγγλικά σχηματίζονται με πολύ πιο απλό τρόπο απ’ ό,τι στα ελληνικά. Όπως έχουμε ξαναπεί, τα αγγλικά είναι μια γλώσσα που εύκολα μαθαίνουν οι περισσότεροι, διότι η γραμματική της είναι πολύ απλή, όσο κι αν σ’ εμάς τους Έλληνες κάποια πράγματα φαντάζουν δύσκολα. Στην πραγματικότητα, τα ελληνικά που μαθαίνουμε ως μητρική μας γλώσσα είναι πολύ πιο δύσκολα να τα μιλήσει κάποιος σωστά από τα αγγλικά.

Κατ’ αρχήν, τα ρήματα στα αγγλικά, όπως και στα ελληνικά, χωρίζονται σε αυτά που κλίνονται ομαλά και ανωμάλα. Όλα τα ομαλά ακολουθούν τους ίδιους κανόνες σχηματισμού ενώ στα ανώμαλα κάποια ακολουθούν τελείως δικό τους τρόπο σχηματισμού, ενώ κάποια εξ αυτών κλίνονται με παραπλήσιο τρόπο.

Στο «Πάτερ ημών» ή «Lord’s Prayer», όπως λέγεται στα αγγλικά (το οποίο είναι μετάφραση των λέξεων «Κυριακή προσευχή», καθότι έτσι είναι ο τίτλος που του έχει δώσει η Εκκλησία και έτσι θα το βρούμε γραμμένο στα ιερατικά βιβλία), εντοπίσαμε τα παρακάτω ρήματα:

art/are (am), come, is (am), give, forgive, trespass, lead, deliver
(στην παρένθεση αναγράφεται το ρήμα στο πρώτο πρόσωπο απλού ενεστώτα)

Πάμε να δούμε τώρα πώς σχηματίζονται στον απλό ενεστώτα των αγγλικών τα ρήματα αυτά, που ανήκουν στην κατηγορία των ομαλώς κλινομένων ρημάτων, στα πρόσωπα ενικού και πληθυντικού αριθμού στην οριστική έγκλιση.

PRESENT SIMPLE

Ας πάρουμε ένα από τα παραπάνω ρήματα και ας το δούμε πώς σχηματίζεται σε αγγλικά και ελληνικά για να συγκρίνουμε και να πούμε ποια γλώσσα είναι πιο περίπλοκη, αλλά και πιο σαφής. Ας πάρουμε το ρήμα συγχωρώ.

Τι παρατηρούμε;

α΄. Στα ελληνικά και με μόνο το ρήμα μπορούμε να αναγνωρίσουμε ποιο πρόσωπο ομιλεί διότι μάς το μαρτυρά η κατάληξη του ρήματος. Στα αγγλικά πρέπει να βρούμε το υποκείμενο της πρότασης για να είμαστε σίγουρα αν πρόκειται για πολλούς ή για έναν, εκτός αν το ρήμα (που κλίνεται ομαλώς) είναι στο τρίτο πρόσωπο ενικού και η κατάληξη μας μαρτυρά ότι πρόκειται για ένα πρόσωπο!

β΄. Στα αγγλικά το ρήμα, όπως το μαθαίνουμε στο εγώ, έτσι το χρησιμοποιούμε και στα περισσότερα από τα υπόλοιπα πρόσωπα, άρα χρειάζεται – θα λέγαμε απλουστευτικά- να το μάθουμε και να το δούμε γραμμένο μια φορά, σε ένα πρόσωπο. Στα ελληνικά, αντιθέτως, αναλόγως την ετυμολογία του ρήματος, οι καταλήξεις αλλάζουν, οπότε δεν αρκεί ούτε απλώς να μάθεις το ρήμα στο εγώ, ούτε μόνο μία ομάδα καταλήξεων.

γ΄. Στο γ΄ ενικό πρόσωπο το ρήμα σχηματίζεται στα ομαλώς κλινόμενα ρήματα προσθέτοντας στο τέλος -s (comes/delivers/leads) ή -es (trespasses).
Τα ρηματα που λήγουν σε -s, –ss, –ch, –sh, –x και –o, παίρνουν καταληξη –es, ενώ τα ρήματα που λήγουν στα υπόλοιπα γράμματα και κλίνονται ομαλώς παίρνουν απλώς κατάληξη –s.
Ειδική περίπτωση αποτελούν τα ρήματα που τελειώνουν σε –y και πριν από αυτά υπάρχει σύμφωνο, στα οποία το “y” μετατρέπεται σε “i” και κατόπιν προστίθεται η κατάληξη –es. π.χ. cry -> cries, try -> tries, ενώ buy -> buys (επειδή δεν προηγείται σύμφωνο).

Πάμε να παίξουμε, να δούμε τι καταλάβαμε;